Sznurkowe normy ubrań dla dzieci
Jeśli wydaje Ci się, że w produkcji ubrań nie ma zasad i można robić wszystko czego dusza zapragnie to jesteś w błędzie. Czasem niektóre z obowiązujących przepisów mogą wydawać się głupie. Z kolei innym razem oczywiste, zdarzają się też niezrozumiałe. Jednakże wszystkie są po to, by ubrania w których chodzimy codziennie były przede wszystkim bezpieczne. W poniższym wpisie znajdziesz zbiór najważniejszych „sznurkowych” reguł, normy ubrań dla dzieci.
Normy ubrań dla dzieci
Wszystkie zasady o których mowa są przedstawione w postaci norm, tworzonych m. in. przez Europejki Komitet Normalizacyjny i Polski Komitet Normalizacyjny. Poniższy wpis przygotowałam w oparciu o polską wersję Normy Europejskiej EN 14682:2014 z 2 listopada 2014 roku. W Polsce występuję ona pod numerem PN-EN 14682:2015-02P i została zatwierdzona przez Prezesa PKN 6 lutego 2015 roku. Zawarto w niej wszystkie wymagania dotyczące sznurków dekoracyjnych i ściągających w odzieży dla dzieci do lat 14, w tym także kostiumach do przebierania się czy ubrań narciarskich. Głównym celem wprowadzonej normy jest zminimalizowanie potencjalnego ryzyka przypadkowego uwięźnięcia sznurków w odzieży dziecięcej.
Tworząc normy ubrań dla dzieci brano pod uwagę:
– wiek dziecka,
– zachowanie i aktywność dzieci w danym wieku,
– krajową statystykę wypadków.
Podziały i strefy
Norma na bazie której tworzyłam ten wpis, wyróżnia dwie grupy dzieci:
– młodsze dziecko do lat 7, co obejmuje wszystkie dzieci do wzrostu 134 cm włącznie,
– starsze dziecko i młodzież w wieku od 7 do 14 lat i wzroście: w przypadku chłopców 134 – 182 cm, dziewcząt 134 – 176 cm.
Dodatkowo wyznaczone zostały cztery strefy ciała, do których odnoszą się zasady ujęte w dokumencie obszary:
– głowy, szyi i górnej części klatki piersiowej (A)
– klatki piersiowej i talii (B)
– poniżej bioder (C)
– tyłu (D)
Dla lepszego zobrazowania powyższych stref, spójrz na rysunek poniżej.
Podziały i strefy
Normy ubrań dla dzieci na bazie których tworzyłam ten wpis, wyróżniają dwie grupy dzieci:
– młodsze dziecko do lat 7, co obejmuje wszystkie dzieci do wzrostu 134 cm włącznie,
– starsze dziecko i młodzież w wieku od 7 do 14 lat i wzroście: w przypadku chłopców 134 – 182 cm, dziewcząt 134 – 176 cm.
Dodatkowo wyznaczone zostały cztery strefy ciała, do których odnoszą się zasady ujęte w dokumencie obszary:
– głowy, szyi i górnej części klatki piersiowej (A)
– klatki piersiowej i talii (B)
– poniżej bioder (C)
– tyłu (D)
Dla lepszego zobrazowania powyższych stref, spójrz na rysunek obok.
Podstawowe definicje
Choć może się to wydawać dziwne, normy precyzyjnie rozróżniają także wszystkie rodzaje sznurków, pasków oraz zapięć, które dla przeciętnego użytkownika są bez znaczenia. A jednak w kontekście bezpieczeństwa mają kluczową rolę. Postaram się po krótce opisać najważniejsze definicje.
Wyróżniamy sznurki (w tym łańcuszki, wstążki, taśmy, paski):
– funkcyjne – służące do dopasowania wielkości otworu lub części ubrania, także stanowiące jego zapięcie; np. pętelki na guziki przy dekolcie,
– ściągające – przechodzące przez tunel, pętle lub oczko w celu dopasowania wielkości otworu lub ubrania, także stanowiące zapięcie; np. typowy sznurek w kapturze,
– dekoracyjne – nie mają żadnej funkcji w dopasowaniu lub zapięciu ubrania, często zdobione koralikami, pomponami, ze swobodnie dyndającymi końcówkami; np. doszyte na stałe frędzle lub sznurki służące jedynie do ozdoby,
– elastyczne – zawierające nitki z gumy, elastodienu, polimeru elastanu lub podobnego o wysokiej rozciągliwości.
Ponadto normy ubrań dla dzieci odnoszą się też do:
– ramiączek,
– podtrzymujących pasków na szyi,
– niewiązanych pasków z mechanizmem mocującym np. sprzączką,
– pasków wiązanych,
– szelek,
– strzemiączek (paski przymocowane do dolnej krawędzi nogawki, przechodzące pod stopą lub butem),
– przetyczek (drewniany, metalowy lub plastikowy element przymocowany do sznurka; funkcyjny lub niefunkcyjny),
– pętli,
– zamków błyskawicznych (zarówno suwaka jak i uchwytu),
– patek regulujących (pasek materiału służący do dopasowywania wielkości otworu lub do dekoracji),
– trójwymiarowych ozdób (przymocowanych do sznura, które są szersze i/lub grubsze od niego).
Zasady ogólne
1. Swobodne końce (prościej mówiąc „dyndające”) sznurków ściągających, funkcyjnych, pasków wiązanych i szarf nie powinny mieć węzłów, ani trójwymiarowych ozdób (nie dotyczy sznurków dekoracyjnych w ubraniach dla dzieci w wieku od 7 do 14 lat) i muszą być zabezpieczone przed strzępieniem np. poprzez zgrzanie termiczne lub zaszycie.
2. Przetyczki należy stosować tylko na sznurkach ściągających lub dekoracyjnych, bez swobodnych końców. Ponadto sznurki ściągające i funkcyjne przy kapturze (jak na drugim rysunku) są dozwolone tylko w ubraniach dzieci starszych i młodzieży (7-14 lat, od 134 cm wzrostu).
3. Jeśli są dozwolone sznurki ściągające, należy je przymocować do ubrania stosując przeszycie lub rygiel (tzw. przeszycie punktowe) w jednakowej odległości od punktów wyjścia. W ten sposób sznurek jest zabezpieczony przed możliwością całkowitego wyjęcia go z ubrania.
4. Pętle stałe, które odstają np. do zapinania (b, c) nie powinny mieć obwodu (B, C) większego niż 7,5 cm. Natomiast pętle płaskie np. szlufki, nie powinny mieć długości większej niż 7,5 cm między stałymi punktami zamocowania do odzieży (A); dopuszczalne są pętle do zawieszania po wewnętrznej stronie ubrania, jeżeli nie stanowią zagrożenia.
5. Uchwyty zamka błyskawicznego z ozdobami nie powinny być dłuższe niż 7,5 cm, nie mogą także zwisać poniżej dolnej krawędzi ubrania.
6. Wszystkie pomiary powinny być przeprowadzane wg zaleceń opisanych i w normie.
Obszar głowy, szyi i górnej części klatki piersiowej (A)
W celu lepszego zrozumienia obowiązujących norm, podzieliłam je na strefy oraz najważniejsze zasady umieściłam w tabeli z podziałem wiekowym.
Obszar klatki piersiowej i talii (B)
W celu lepszego zrozumienia obowiązujących norm, podzieliłam je na dwie grupy:
– noszone od pasa w dół bez ramiączek, szelek lub rękawów (spodnie, krótkie spodenki, majtki, spódnice),
– inne niż te wymienione w poprzedniej grupie (płaszcze, koszule, sukienki).
Przykłady szarf i pasków do wiązania oraz sposobu ich mierzenia.
Obszar bioder oraz dolna krawędź ubrań sięgająca poniżej krocza (C)
Poniższe zasady dotyczą wszystkich tych ubrań, których dolna krawędź sięga poniżej krocza. W związku z tym może to być tunika lub bluza sięgająca tuż za pośladki lub do połowy ud.
W tej strefie wszystkie sznurki ściągające, funkcyjne i dekoracyjne:
– nie powinny zwisać poniżej dolnej krawędzi ubrania (Rysunek 6),
– powinny leżeć płasko na ubraniu, gdy jest ono zawiązane lub zapięte,
– w elementach garderoby kończących się przy kostce (spodnie, spódnice maxi, płaszcze), nie powinny znajdować się na zewnątrz ubrania jeśli są przy dolnej krawędzi; dopuszczalne są strzemiączka przy krawędziach spodni.
Ponadto patki regulujące (Rysunek 7) nie powinny:
– być dłuższe niż 14 cm,
– zwisać poniżej dolnej krawędzi ubrania,
– mieć guzika, przetyczki, klamry na swoim swobodnym końcu.
Obszar tyłu (D)
W obszarze tyłu, występuję tylko kilka zasad, część z nich pokrywa się z regułami dotyczącymi innych stref.
Rękawy
W celu lepszego zrozumienia zasad dotyczących rękawów, podzieliłam je na strefy oraz najważniejsze zasady umieściłam w tabeli.
Inne ubrania
We wszystkich innych ubraniach niewymienionych w normie, sznurki ściągające, funkcyjne i dekoracyjne nie powinny wystawać więcej niż 14 cm, gdy ubranie jest rozłożone do swoich największych wymiarów i ułożone na płasko.
Czy ubrania dla dzieci są bezpieczne?
Jeśli ubrania dla dzieci zarówno tych młodszych jak i starszych spełnia powyższe normy, to uznaje się za bezpieczne. Jednak czy produceni odzieży dziecięcej przestrzegają tych zasad? Cóż, niestety nie zawsze. Czasem z niewiedzy, innym razem przeoczenia, rzadko kiedy celowo. Jendakże żaden z tych powodów ich nie usprawiedliwia.
Jedna z większych kontroli ubrań dziecięcych przeprowadzona przez Inspekcję Handlową na zlecenie UOKiK pod koniec 2017 roku zakwestionowała ponas 38% przebadanych ubrań. W tym aż w 23% z nich wykryto niezgodne z przepisami i niebezpieczne dla dzieci sznurki. Pozostałe nieprawidłowości to głównie błędy w oznakowaniu, np. brak nazwy i adresu producenta. Te wyniki były gorsze od kontroli w 2016 roku, kiedy nieprawidłowości wykryto w 30% przebadanych elementów garderoby dziecięcej.
Obecnie nadal na rynek trafiają ubranka, które nie powinny się na nim nigdy pojawić. Sama na profilu instagramowym pokazywałam najnowszą kolekcję bluz pewnej polskiej marki ze sznurkami ściągającymi w kapturach dla dzieci od 80 cm do 122 cm wzrostu. Aktualnie większym problem jest niewłaściwy skład ubrań, różniący się od tego deklarowanego na metce, ale o tym innym razem.
Dowiedz się jakie włókna są najlepsze na ubrania dla Twojego dziecka i Ciebie, zapoznając się z klasyfikacją włókien